Mercon Bumbung

Howone posoan wis mulai kroso. Awan rodok sore, Paitun sengojo uklam menggok Gang Gawat. Lhok en, iku Mbak Tin wis umek mbenakno mejo dasaran gorengane. Dicet, dingklik-dingklik sing peyok dibenakno. Untung ae gnakute Wak Ri, cobak Bendhot sing nggarap yo tambah menclek kabeh. Waik, mejo dasaran ditempleki sepanduk, tapi gambar senjem e osi hedeg sak blabak-blabak, yo gak jelas iku gambar weci opo sepon pupurane wedhak.

Lhuww… De Patimah gebere warunge anyar yo an. Gambare cingkire kopi tapi kegedhen, iso mblenduk ngono. Gambar kuleb e ipok osi kluwer-kluwer koyok cacing ongkep. Paling Bambing sing nggambar. Nggambar cingkir hadak dipadakno irunge. Mbak Tini cenil yo kadit meleg halak hare. Sepanduke sing nemplek rombonge sik gres ketoke. Onok potone wanyik ewed, hmmm… merdu ambik malangkerik, esem e maut. Lho, gambar lupise lha kok koyok buah karambol. Lek De Patimah gak kiro wani potone nemplek geber warunge. Lak dirikim wong lawetan kewes ambek selendang. Iki, anyar pisan iki, ujube Bambing, tante Bembi bukak toko pisan ndik cendelo ne, bek toplese najaj, camilane kera licek-licek pathing grandol werno-werno. Ketoke lawetan oskab pisan. Oskab kanji ketoke, lha lonthepe bundere gak jelas. Iki kampung ta pasar senggol, batine Paitun.

Ndik pos lapo ae grup e rengginang iko. Tak paranane ae. Wuik… Samian sibuk ngganti senare gitar. Bendhot ngumek ketipung, di tang… di obeng, ditabuhi. Bendhot sibuk nyetem cukulele, gitar cilik iku lho. Endik ambik ambek Samian nggraji pring, kethoke nggawe kenthongan. Pak Nardi ngik ngok ngik ngek, nyobak biolane ambek bolak-balik herbone diarpus. Wanyok lak termasuk buaya keroncong biyen. Engkuk bengi osi-osi cek son iki, rikime Paitun. Lek poso lak usum patrol.

“Ndhot, yoopo iki, bas cethole e odis nyeleh Jakik ta, kronconge lak prei a,” Endik takon.

“Kadit wis. Gak usah bas cethol marih. Kegedhen. Sopoh sing meleg nggotong. Kathik kene engkuk maleh kadit osi uklam ublem lompongan. Bolak-balik mandeg, ngaso thok ae isineh. Ente iling a, patrol nggowoh bas e kroncong, isuke mokel gentenan…wkwkwk. Mboten om, ayas tak mauh menyiksa dirih,” jare Bendhot.

“Ngene ae, yoopo lek bas e ente ae, Mbing. Ente ae sing muni kolem lagune. Mek, dham dhem… dham dhem… Nayamul,” jare Endik.

“Kathik mubeng kampung rong ubengan ya? Seneng lek kancaneh lambene njedir ambek hewod? Gendheng tah… Patrol oleh telung dino, awak opnameh…kak kak kak… Kamu ketoknyah sukak kalok temannya ndak bisa riyayah wkwkwk…arek sempel,” jare Bambing nggegek.

“NIki biola sing mbiyen niko a Pak Nardi? Sik kane hare munine,” jare Samian ambek nyetem kendang e.

“Iyo dik, riwayat iki. Pokok lek herbone asli rambut kuda, yo unine ulem, dik,” jawabe Pak Nardi. Hadak Bambing ngakak.

“Pakek rambutnyah Mbak Riani ndak bisah de? Kik kik kik… lak tambah sula tah..unineh, opo maneh rambute Mbak Tini… lhuwww…,” jare Bambing nggarap, dijulekno ambek Bendhot.

Wah emar iki, batine Paitun. Lapo Pak Pandi marani ambek praene mbureng. Wong-wong kroso pisan ketoke.

“Rek, tak ilingno yo. Lek patrol ojok sampek liwat lompongan sebelah omahku. Aku ero, koen-koen iki sengojo mandeg ngarepe cendelo kamarku. Terus mbok banter-banterno lek mbengok. Situk engkas! Ojok sampek ngrewangi arek-arek cilik nggawe mercon bumbung ndik barongan iko ya!? Koen terutama, Ndhot,” jare Pak Pandi terus nyengkre. Koyoke tangi turu sore, durung pepek. Bendhot lek mungsuh Pak Pandi, tambah njahe.

“Mbing, mene peseno nang Riadi, bumbunge kongkon golek sing rodok gede maneh. Deloken, jarno ae, tekan barongan mercon bumbunge tambah tak pasno madep mburi omahe Pandi, cek bolak-balik njumbul,” Bendhot getem-getem.

Diluk engkas Bu Wiwik oket marani. Ate maido opo maneh iki. Tapi rodok alus, soale kadit itreng lek onok Pak Nardi.

“Sepuntene Mas Nardi. Mbing, lek patrol iku mbok lagune sing tepak. Mosok ben taun, mulai biyen lagune lek gak Kuda Lumping, Begadang, Tul Jaenak, Hidup di Bui, Diana, terus opo maneh iko. Gak iso nyanyi liane tah. Aluk nyetelo tip, nggowo salon tumpakno becak. Sepurane lho yo, suwun,” jare Bu Wiwik pamit ambek mesam-mesem. Pak Nardi biyen ambik Bu Wiwik lak sir-siran, tapi gak odis dadi. Pak Nardi pas iku dadi guru penempatan ndik luar jawa, kathik taunan. Akhire yo tekek kecemplung laut.

Maneh, De Patimah liwat, mandeg sak nyuk ambek mentheng kelek.

“Le, koen kabeh, rungokno yo, ojok sampek penekan, nyolongi blimbing ambek pencit ndik latarku. Tak kabyuk koen, tak guyang banyu. Deloken yoh…” jare De Patimah ngancam terus ngaleh.

Datang lagi si Riadi Hansip. Ngerem apedese mbliyut, njagrag meh keblowok got.

“Rek, ayas maeng mek dikongkon nyampekno, patrol sing tertib. Lek iso arek-arek sing kolem patrol kandanono, ojok oleh nyaut ember, omplong, blek…opo tutupe resek ndik latare warga. Dithuthuki gawe kothekan, maringono diklemprakno sak paran-paran. Ayas mek nyampekno lho yo,” jare Riadi langsung gutap ngaleh soale Bendhot mencolot marani.

Coronge langgar muni adzan. Pak Nardi pamit helom. Grup rengginang hadak sek klesetan. Bu Cip ambek Tante Bembi liwat uklam budal nang langgar. Ndelok ndik pos, Bu Cip kontan gak srantan.

“Yoopo awakmu iku le…le. Nggak magriban ta… Gak sembayang? Magrib kok genjrang-genjreng ae. Wis tuwek-tuwek tambah gak karuan. Kok iso… wis durung adus, wong cap opo se awakmu iku, rek” jare Bu Cip nyeneni. Wisa, Tante Bembi maleh kolem siaran. Bambing cekekal ngadeg, liane mek ndlomong.

“Lo..lo…lo, sampeyan sik ndik kene. Emben wis poso, Mbing. Mbok sing pokro. Titenono yo, lek saur gak tak gugah. Wegiahh… Jarno bude, engkuk tak ngongkon arek-arek nyumet mercon bumbung ndik kamar!” jare Tante Bembi ambek ngejak Bu Cip ngaleh. (idur)